ชาและกาแฟ / สุธาทิพ ภมรประวัติ

ในสังคม ปัจจุบัน การกระตุ้น อย่างอ่อน เช่น ชา และ กาแฟ มีความสำคัญ ในวงสังคม ส่วนสาร กระตุ้น อย่างแรง เช่น โคเคน และ แอมเฟตตามีนนั้น เป็นสารต้องห้าม ที่มีการ ลักลอบใช้สอย ในสังคม โบราณสารกระตุ้น เป็นสิ่งที่มีค่า เนื่องจากสาร ประเภทดังกล่าว สามารถยืดความ อดทน และ ระงับความหิว ไปได้ สักระยะหนึ่ง เครื่องดื่ม ที่มีฤทธิ์ในการกระตุ้น หลายชนิด มีสารออกฤทธิ์ (มีต่อ)

ที่มีต้นกำเนิด จากแซนทีน ได้แก่ คาเฟอีน ทีโอฟีลิน และทีโอโบรมีน เครื่องดังกล่าว น้ำ ชา กาแฟ โคล่า โกโก้ และมาเต้ น้ำชา กล่าวถึง เป็นครั้งแรก อย่างเป็นการ ในพจนานุกรม ฉบับคูโป ในราว ร.ศ. 350 แม้ว่าคอนฟูเชียส จะอ้างถึงว่ามี การกล่าวถึงชาในปี 500 ก่อนคริสตกาลก็ตาม ชาเป็นสินค้า ที่มีค้าในแผ่นดินจีนโบราณพระในพุทธศาสนา กล่าวว่าชามีคุณค่าในทางยา และดื่มน้ำชา (มีต่อ)

เพื่อกระตุ้น ให้สามารถ จำศีลภาวนา ได้เป็นเวลานาน ชาวญี่ปุ่น ในเวลาต่อมา ได้รับอิทธิพล หลายอย่าง จากประเทศจีน พิธีชงชา กลายมาเป็น ส่วนประกอบ ของศาสนาเซ็น ในศตวรรษที่ 15 พิธีชงน้ำชา "ชา-โนะ-ยุ" ยังเป็นพิธีกรรม สำคัญในวิถี ชีวิตของ ชาวญี่ปุ่นอยู่ พิธีดังกล่าว มีการดื่ม น้ำชาหลายชนิด และอาจใช้ เวลาได้นาน ถึงสี่ชั่วโมง ต้นชา มีชื่อ วิทยาศาสตร์ว่า Thea sinenisi (มีต่อ)

ปัจจุบันเรียก Camellia sinensis เป็นพืชที่มีถิ่นกำเนิน ในตอนเหนือของประเทศไทย ทางตะวันออกของพม่า ในแคว้นอิสสิม และคาบสมุทรยูนนาน และในทางตอนเหนือ ของประเทศเวียดนาม ประเทศอังกฤษ เป็นผู้นำเข้าใบชาที่ใหญ่ที่สุดในโลก ใบชามีสารทีโอฟีลีนมีฤทธิ์ขยายหลอดลม ทีโอฟีลินบริสุทธิ์ถูกใช้ในการรักษาอาการหอบหืด กาแฟ (มีต่อ)

เป็นที่รู้จักในยุโรป ในศตวรรษที่ 16 แอนโทนีเซอรีย์ นำ "คาเวน์" (Kahveh) มาสู่ประเทศอังกฤษ ในค.ศ. 1601 มีการเปิด ร้านแกแฟ ในประเทศอังกฤษ เป็นจำนวนมาก โรงเหล้า และผับ เสียลูกค้าสุราไป ลูกค้าบางส่วน หันไปดื่มกาแฟแทน มีเรื่องร้องเรียน ส่งไปถึง พระสันตปาปา ในกรุงวาติกัน โดยเหล่าพ่อค้า ขอให้พระสันตปาปา ออกกฏว่า กาแฟ เป็นเครื่องดื่ม ต้องห้าม (มีต่อ)

ทวีปอเมริกาใต้ เป็นศูนย์กลาง ของการปลูก กาแฟ ในกลางศตวรรษที่ 18 ความต้องการ กาแฟ ของตลาดโลก มีส่งถึง 4.5 ล้านตันต่อปี ผลกาแฟผลหนึ่งมี 2 เมล็ด ซึ่งมีคาเฟอีนอยู่ราว 1% เมื่อเมล็ดกาแฟ ถูกตากแห้ง บ่มแล้ว จึงนำมา คั่วเพื่อให้ได้ เมล็ดกาแฟ ที่เรารู้จักกันดี