รัฐธรรมนูญฯ กับประชาธิปไตยเกิดใหม่ / ประสิทธิ์ เอกบุตร

หากนับย้อนไปในสมัยการเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ.2475 ที่คนรุ่นเก่าอาจจะเคยได้ยินเพลงเฉลิมฉลองรัฐธรรมนูญของไทย และคงจะระลึกถึงเหตุการณ์ในยุคเรียกหาประชาธิปไตยครั้งแรก ซึ่งแม้จะสร้างความขัดแย้งในสังคมไทยครั้งนั้นแต่คนไทยก็ยังสามารถฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆ มาได้เพราะรู้จักการสามัคคีประนีประนอมไม่ทำการรุนแรงอะไรเหมือนอย่างในบางประเทศ ปัญหาการเลือกตั้งทุจริตนับเป็นอีกปัญหาหนึ่งที่ผู้ร่างรัฐธรรมนูญฯ ไม่ประสบความสำเร็จในการ (มีต่อ)

ค้นหากลไกกฎหมายที่ดีพอมาเขียนไว้ในรัฐธรรมนูญฯ อันจะเป็นชนวนสำคัญต่อไปในการสร้างความผิดหวัง เบื่อหน่ายแก่ประชาชนเพราะเลือกตั้งใหญ่คราวหน้าก็คงจะไม่ต่างไปจากเดิมที่มีเงินและการซื้อเสียงยังคงจะมีอยู่และการถอนทุนของนักการเมืองบางคน บางกลุ่มก็อาจจะยังคงมีอยู่ ประชาธิปไตยบ้านเราจึงเป็นประชาธิปไตยเกิดใหม่ที่ยังล้มลุกคลุกคลานอยู่มาก ประชาชนจึงไม่ควรใจร้อนและไม่ควรแก้ปัญหาด้วยความขุ่นข้องหมองใจ หรือด้วยความรุนแรง (มีต่อ)

และสำหรับรัฐบาลก็ควรเปืดใจและเปิดตากว้างไม่มองประชาชนในแง่ร้ายเพราะจะทำให้ช่องว่างระหว่างรัฐบาลและประชาชนจะยิ่งห่างกันออกไปยิ่งขึ้นอย่างที่ไม่ควรจะเป็น การแก้ปัญหาข้อขัดแย้งจึงควรเป็นไปอย่างสันติด้วยความสุจริตและจริงใจต่อกันไม่มองฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยกับตนเป็นศัตรูกฎหมายนั้นอาจจะแก้ไข อาจจะออกแบบกำหนดกลไกหรือวิถีทางไปสู่จุดหมายปลายทางได้ (มีต่อ)

แต่หากผู้ปฏิบัติตามกฎหมายไม่เข้าใจเจตนารมณ์ของกฎหมาย และไม่เห็นว่ากฎหมายเป็นสิ่งที่จะต้องเคารพและปฏิบัติตามแล้วก็ย่อมเป็นการยากที่จะเกิดประชาธิปไตยที่เข้มแข็งได้