ยุคปฏิรูป / เบญจา แสงมลิ

สิ่งที่มนุษย์กระทำเหมือนกันหมดทุกหนทุกแห่งทั่วโลกไม่ว่าจะอยู่ในประเทศใดหรือภาคไหนก็คือ ทุกครอบครัวมีความปราถนาให้บุตรหลานของตนนั้นเติบโตเป็นคนดีมีความรู้ ก้าวหน้าสามารถเป็นที่ยอมรับของสังคมและอยู่สุข สิ่งที่มีชีวิตไม่ว่าคนหรือสัตว์ย่อมชอบรวมกินอยู่เป็นหมู่ เป็นพวก เป็นกลุ่ม และต่างก็จะกำหนดกฎเกณฑ์ขึ้นเป็นประเพณีปฏิบัติ โดยมุ่งเน้นการอบรมเลี้ยงลูกหลานให้เจริญเติบโตและปลอดภัย ซึ่งตรงกับความคิดเห็นของนักการศึกษาและนักการเมืองในยุคปัจจุบันนี้ (มีต่อ)

ที่ว่าการพัฒนาคนคือรากฐานของชีวิต ควรเริ่มปลูกฝังตั้งแต่เป็นเด็กเล็กๆ เพราะ 1.เป็นรากฐานชีวิตมนุษย์ 2.เป็นรากฐานการศึกษาทุกระดับ 3.เป็นพลเมืองดีมีอาชีพ สภาการศึกษาได้ชี้แจงสภาวะการศึกษายุคปฏิรูป เน้นเด็กเป็นศูนย์กลางด้วยวิธีการสอนและกระบวนการจัดกิจกรรม แบ่งเขตการศึกษาทางโทรทัศน์ เพื่อให้ครูและนักการศึกษาเข้าใจจุดมุ่งหมายแท้จริงแล้วหลักการศึกษาซึ่งมีมาแต่ก่อนสงครามโลกครั้งที่สองไม่ได้เปลี่ยนแปลงเลย (มีต่อ)

เพียงแต่สื่อและวิธีการกระบวนการสอนปรับปรุงให้ทันสมัยตามความก้าวหน้าของยุคปัจจุบันปรากฎว่าครูส่วนมากสับสน คิดเห็นเป็นสิ่งใหม่ เช่นเดียวที่เผยแพร่วิธีสอนเด็กปฐมวัยแบบบูรณาการ ครูอนุบาลเองซึ่งปฏิบัติหน้าที่และทำการสอนแบบบูรณาการอยู่แล้วก็สับสนด้วยเคยใช้ว่าสอนเด็กให้เรียนรู้แบบสมพันธ์กันเป็นลูกโซ่ เกิดการไม่เข้าใจคำว่าบูรณาการต้องอธิบายให้รู้ว่าบูรณาการก็คือสัมพันธ์กันเป็นลูกโซ่นั่นเอง