การแพร่กระจายของเชื้อมาลาเรียชนิดดื้อยาในประเทศไทยและมาตรการในการควบคุม = The spread drug-resistant malaria in Thailand and strategy to control / เสาวนิต วิชัยขัทคะ
Call Number: INDEX Material type:
ArticleOther title: The spread drug-resistant malaria in Thailand and strategy to control [Portion of title]Subject(s): โรคติดต่อ | มาลาเรีย | ไทย -- การป้องกันโรคติดต่อ | SCI-TECH
In:
วิจัยวิทยาศาสตร์การแพทย์ ปีที่ 13 ฉบับที่ 1 (มีนาคม 2542) หน้า 39-49Summary: การควบคุมไข้มาลาเรียในปัจจุบัน ประสบปัญหาที่สำคัญคือ เชื้อ P. falciparum ดื้อต่อยารักษาหลายขนาน การดื้อต่อยาชนิดใหม่แต่ละครั้ง ได้แพร่กระจายออกไปทั่วประเทศอย่างรวดเร็ว ปัจจัยสำคัญที่ทำให้ดื้อยาแพร่กระจายได้โดยไม่มีขอบเขตจำกัดมีสาเหตุจากการเคลื่อนย้ายของประชากรจากพื้นที่แพร่เชื้อมาลาเรียแห่งหนึ่งไปพื้นที่แพร่เชื้อมาลาเรียอีกแห่งหนึ่ง ซึ่งการเคลื่อนย้ายของประชากรทั้งภายในประเทศหรือระหว่างประเทศมีอยู่ตลอดปี นอกจากนี้ที่ผ่านมาการควบคุมยุงพาหะให้ผลไม่ดีเท่าที่ควร มาตรการสำคัญที่โครงการควบคุมไข้มาลาเรียใช้ในการควบคุมการแพร่กระจายเชื้อดื้อยาคือ การค้นหาผู้ป่วยและวินิจฉัยเชื้อให้ถูกต้องและรวดเร็ว การใช้ยาที่มีประสิทธิภาพตามชนิดของเชื้อ การควบคุมการใช้ยา การเฝ้าระวังความไวของเชื้อต่อยา การควบคุมยุงพาหะ และการป้องกันตนเองของประชาชน รวมทั้งการประสานความร่วมมือกับประเทศเพื่อนบ้าน อย่างไรก็ตามสิ่งสำคัญยิ่งคือ ความร่วมมือของประชาชนซึ่งอาศัยในแหล่งแพร่เชื้อนั้นๆ
การควบคุมไข้มาลาเรียในปัจจุบัน ประสบปัญหาที่สำคัญคือ เชื้อ P. falciparum ดื้อต่อยารักษาหลายขนาน การดื้อต่อยาชนิดใหม่แต่ละครั้ง ได้แพร่กระจายออกไปทั่วประเทศอย่างรวดเร็ว ปัจจัยสำคัญที่ทำให้ดื้อยาแพร่กระจายได้โดยไม่มีขอบเขตจำกัดมีสาเหตุจากการเคลื่อนย้ายของประชากรจากพื้นที่แพร่เชื้อมาลาเรียแห่งหนึ่งไปพื้นที่แพร่เชื้อมาลาเรียอีกแห่งหนึ่ง ซึ่งการเคลื่อนย้ายของประชากรทั้งภายในประเทศหรือระหว่างประเทศมีอยู่ตลอดปี นอกจากนี้ที่ผ่านมาการควบคุมยุงพาหะให้ผลไม่ดีเท่าที่ควร มาตรการสำคัญที่โครงการควบคุมไข้มาลาเรียใช้ในการควบคุมการแพร่กระจายเชื้อดื้อยาคือ การค้นหาผู้ป่วยและวินิจฉัยเชื้อให้ถูกต้องและรวดเร็ว การใช้ยาที่มีประสิทธิภาพตามชนิดของเชื้อ การควบคุมการใช้ยา การเฝ้าระวังความไวของเชื้อต่อยา การควบคุมยุงพาหะ และการป้องกันตนเองของประชาชน รวมทั้งการประสานความร่วมมือกับประเทศเพื่อนบ้าน อย่างไรก็ตามสิ่งสำคัญยิ่งคือ ความร่วมมือของประชาชนซึ่งอาศัยในแหล่งแพร่เชื้อนั้นๆ