2544 นับถอยหลังรัฐโอนอำนาจบริหารสู่องค์กรท้องถิ่น
Call Number: INDEX Material type:
ArticleSubject(s): SCI-TECH | องค์การบริหารส่วนท้องถิ่น | ไทย -- การเมืองและการปกครอง
In:
ข่าวช่าง ปีที่ 28 ฉบับที่ 336 (พฤษภาคม 2543) หน้า 66 - 68Summary: การบริหารและการปกครองในยุคปัจจุบัน รัฐบาลและกระทรวงมหาดไทยมีนโยบายกระจายอำนาจสู่ท้องถิ่นอย่างจริงจัง ซึ่งจะเห็นได้จากเมื่อเดือนพฤศจิกายน 2542 รัฐบาลได้ออกกฎหมายไปตามพระราชบัญญัติการกระจายอำนาจ พ.ศ.2542 ไปแล้วทุกฉบับ ส่งผลให้เกิดการพัฒนาและการเปลี่ยนแปลงในพื้นที่ขึ้นมาก จึงมีความจำเป็นที่จะต้องมีการพัฒนาทางด้านกายภาพ เพื่อให้มีการวางผังการพัฒนาพื้นที่ทั่วประเทศ เพื่อสร้างเอกภาพในการพัฒนาพื้นที่ (มีต่อ)Summary: และเกิดยุทธศาสตร์ร่วมระหว่างจังหวัด ภูมิภาค และท้องถิ่น ในการวางผังเมืองในระดับจังหวัดและท้องถิ่นให้เป็นเมืองที่น่าอยู่ ดังนั้นเพื่อมิให้สอดคล้องกับมาตรการและแนวทางในการพัฒนาเมือง กรมการผังเมืองได้ดำเนินการยกร่างและปรับปรุงกฎหมายตามนโยบายของรัฐ เพื่อที่จะให้ส่วนราชการและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นนำไปใช้เพื่อเป็นเครื่องมือในการปฏิบัติหน้าที่ด้านผังเมืองอย่างมีประสิทธิภาพคือ ร่างพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติการผังเมือง พ.ศ.2518 (มีต่อ)Summary: ร่างพระราชบัญญัติจัดรูปที่ดินเพื่อพัฒนาพื้นที่ และร่างพระราชบัญญัติท่อรวมสาธารณูปโภค ร่างกฎหมายดังกล่าวเป็นกฎหมายที่เป็นประโยชน์ในการวางผังมืองของประเทศ เพื่อที่จะได้รองรับกับแนวทางในการกระจายอำนาจ และถ่ายโอนภารกิจด้านผังเมืองให้แก่องค์การบริหารส่วนท้องถิ่น เพื่อจะได้เตรียมแผนงานพัฒนาผังเมืองในพื้นที่รับผิดชอบได้อย่างถูกต้องเหมาะสม โดยกรมผังเมืองจะคอยเป็นที่ปรึกษา และผู้ฝึกอบรมและถ่ายทอดเทคนิคด้านการเมืองให้ (มีต่อ)Summary: ผู้อำนวยการโครงการฯ กล่าวต่อการไปสู่เมืองน่าอยู่นั้น คณะกรรมการพัฒนาเมืองแห่งชาติได้จัดลำดับความสำคัญของการพัฒนาเมืองอย่างน่าอยู่นั้น คณะกรรมการพัฒนาเมืองแห่งชาติได้จัดลำดับความสำคัญของการพัฒนาเมืองอย่างน่าอยู่ไว้ 5ประการคือ มีการเสริมสร้างสังคมให้เข้มแข็ง มีการพัฒนาเศรษฐกิจตามปรัชญาของเศรฐกิจพอเพียง มีการพัฒนาด้านกายภาพและสภาพแวดล้อม มีระบบการบริหารที่มีประสิทธิภาพและโปร่งใส (มีต่อ)Summary: และประการสุดท้ายมีการติดตามและประเมินผล แต่อย่างไรก็ตาม หากจะให้การบริหารส่วนท้องถิ่นมีประสิทธิภาพนั้น การกระจายอำนาจนั้นจะต้องเป็นการให้อำนาจโดยแท้จริงให้ผู้นำองค์กรได้บริหารงานอย่างเสรี สิ่งสำคัญที่ขาดไม่ได้คือ งบประมาณ ซึ่งในบางครั้งไม่เพียงพอ ต้องให้อำนาจในการบริหารงานด้านการเงินที่สามารถกู้เงินมาลงทุนได้ด้วย จึงจะเป็นการกระจายอำนาจที่สมบูรณ์แบบอย่างแท้จริง
การบริหารและการปกครองในยุคปัจจุบัน รัฐบาลและกระทรวงมหาดไทยมีนโยบายกระจายอำนาจสู่ท้องถิ่นอย่างจริงจัง ซึ่งจะเห็นได้จากเมื่อเดือนพฤศจิกายน 2542 รัฐบาลได้ออกกฎหมายไปตามพระราชบัญญัติการกระจายอำนาจ พ.ศ.2542 ไปแล้วทุกฉบับ ส่งผลให้เกิดการพัฒนาและการเปลี่ยนแปลงในพื้นที่ขึ้นมาก จึงมีความจำเป็นที่จะต้องมีการพัฒนาทางด้านกายภาพ เพื่อให้มีการวางผังการพัฒนาพื้นที่ทั่วประเทศ เพื่อสร้างเอกภาพในการพัฒนาพื้นที่ (มีต่อ)
และเกิดยุทธศาสตร์ร่วมระหว่างจังหวัด ภูมิภาค และท้องถิ่น ในการวางผังเมืองในระดับจังหวัดและท้องถิ่นให้เป็นเมืองที่น่าอยู่ ดังนั้นเพื่อมิให้สอดคล้องกับมาตรการและแนวทางในการพัฒนาเมือง กรมการผังเมืองได้ดำเนินการยกร่างและปรับปรุงกฎหมายตามนโยบายของรัฐ เพื่อที่จะให้ส่วนราชการและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นนำไปใช้เพื่อเป็นเครื่องมือในการปฏิบัติหน้าที่ด้านผังเมืองอย่างมีประสิทธิภาพคือ ร่างพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติการผังเมือง พ.ศ.2518 (มีต่อ)
ร่างพระราชบัญญัติจัดรูปที่ดินเพื่อพัฒนาพื้นที่ และร่างพระราชบัญญัติท่อรวมสาธารณูปโภค ร่างกฎหมายดังกล่าวเป็นกฎหมายที่เป็นประโยชน์ในการวางผังมืองของประเทศ เพื่อที่จะได้รองรับกับแนวทางในการกระจายอำนาจ และถ่ายโอนภารกิจด้านผังเมืองให้แก่องค์การบริหารส่วนท้องถิ่น เพื่อจะได้เตรียมแผนงานพัฒนาผังเมืองในพื้นที่รับผิดชอบได้อย่างถูกต้องเหมาะสม โดยกรมผังเมืองจะคอยเป็นที่ปรึกษา และผู้ฝึกอบรมและถ่ายทอดเทคนิคด้านการเมืองให้ (มีต่อ)
ผู้อำนวยการโครงการฯ กล่าวต่อการไปสู่เมืองน่าอยู่นั้น คณะกรรมการพัฒนาเมืองแห่งชาติได้จัดลำดับความสำคัญของการพัฒนาเมืองอย่างน่าอยู่นั้น คณะกรรมการพัฒนาเมืองแห่งชาติได้จัดลำดับความสำคัญของการพัฒนาเมืองอย่างน่าอยู่ไว้ 5ประการคือ มีการเสริมสร้างสังคมให้เข้มแข็ง มีการพัฒนาเศรษฐกิจตามปรัชญาของเศรฐกิจพอเพียง มีการพัฒนาด้านกายภาพและสภาพแวดล้อม มีระบบการบริหารที่มีประสิทธิภาพและโปร่งใส (มีต่อ)
และประการสุดท้ายมีการติดตามและประเมินผล แต่อย่างไรก็ตาม หากจะให้การบริหารส่วนท้องถิ่นมีประสิทธิภาพนั้น การกระจายอำนาจนั้นจะต้องเป็นการให้อำนาจโดยแท้จริงให้ผู้นำองค์กรได้บริหารงานอย่างเสรี สิ่งสำคัญที่ขาดไม่ได้คือ งบประมาณ ซึ่งในบางครั้งไม่เพียงพอ ต้องให้อำนาจในการบริหารงานด้านการเงินที่สามารถกู้เงินมาลงทุนได้ด้วย จึงจะเป็นการกระจายอำนาจที่สมบูรณ์แบบอย่างแท้จริง