การเพาะเลี้ยงชิ้นส่วนต่างๆ จากต้นกล้าส้มโชกุน / สนธยา หนูด้วง, สมปอง เตชะโต

จากการวางเลี้ยงชิ้นส่วนต่างๆ ของต้นกล้าส้มโชกุนที่ได้จากการเพาะเมล็ดในหลอดทดลองบนอาหารเติมสารควบคุมการเจริญเติบโตชนิด และความเข้มข้นต่างๆ พบว่า สูตรอาหารมูราซิกและทักเกอร์ (MT)ให้การสร้างยอดรวมดีกว่าสูตรอาหารมูราชิเกะและสกูค (MS) ไซโตไคนินทั้งหมดที่ทดสอบพบว่า เบนซินอะดีนีน (BA) ให้การสร้างยอดรวมสูงที่สุดโดยชักนำให้ชิ้นส่วนลำต้นเหนือใบเลี้ยงสร้างยอดรวมได้ 75% สูตรอาหารMT เติม BA เข้มข้น 0.5 มก./ล. ให้เปอร์เซ็นต์และจำนวนยอดรวมสูงสุด (มีต่อ)

เมื่อย้ายกลุ่มยอดรวมไปเลี้ยงในอาหารสูตรเดิมเติมกรดจิบเบอเรลลิค (GA) เข้มข้น0.1 มก./ล. ส่งเสริมการยืดยาวของยอดเฉลี่ยได้ดีที่สุด 1.03ซม. เมื่อเปรียบเทียบความสามารถในการสร้างยอดรวมจากแต่ละชิ้นส่วนพบว่า ลำต้นเหนือใบเลี้ยงให้จำนวนยอดสูงสุด 5.5ยอด/ชิ้นส่วน รองลงมาคือชิ้นส่วนปลายยอด และชิ้นส่วนข้อให้ยอดรวม 5.35และ4.7 ยอด/ชิ้นส่วนตามลำดับ การชักนำรากยอดเป็นไปได้ดีในอาหารสูตร MS ที่ลดความเข้มข้นขององค์ประกอบครึ่งหนึ่งเติมกรดแนปธาลีนอะซิติค (NAA) เข้มข้น 1มก./ล. ต้นกล้าที่ชักนำรากในอาหารสูตรดังกล่าวมีชีวิตรอดหลังย้ายปลูกลงดินสูงที่สุด