ผลของโปรแกรมสร้างเสริมสมรรถนะแห่งตนของครูต่อพฤติกรรมการดูแลสุขภาพ เด็กวัยเรียนโรคหืดของครูในโรงเรียน / คณัสนันท์ ผลตัน
Call Number: INDEX Material type:![Article](/opac-tmpl/lib/famfamfam/AR.png)
สถานการณ์โรคหืดในปัจจุบัน พบว่าเป็นโรคเรื้อรังที่เป็นปัญหาทางสาธารณสุขที่สำคัญอย่างมากต่อประชากรโลก อีกทั้งยังเป็นโรคที่พบบ่อยที่สุดในเด็ก โดยเด็กที่ป่วยเป็นโรคหืดมีไม่น้อยกว่า 7 ล้านคน1 และส่วนใหญ่จะมีอายุอยู่ในช่วง 5-19 ปี2 สำหรับประเทศไทยนั้น จากการรายงานสถิติโรคของกรมการแพทย์ พบว่าโรคหืดเป็นโรคในเด็กที่พบสูงสุด 10 อันดับแรกในช่วงปี พ.ศ. 2550-2554 และคาดว่ามีเด็กไทยไม่ต่ำกว่า 1.8 ล้านคนเป็นโรคหืด3 และจากสถิติการเข้ารับการรักษาเป็นผู้ป่วยนอกของโรงพยาบาลธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ แผนกกุมารเวชกรรมในปี พ.ศ. 2555-2560 พบว่ามากกว่าร้อยละ 50 ของผู้ป่วยโรคหืดอยู่ในช่วงอายุ 6-12 ปี และเป็นความเจ็บป่วยใน 3 อันดับแรกของผู้ป่วยเด็กที่เข้ามารับบริการ ซึ่งมีผู้ป่วยเด็กจำนวนหนึ่งที่มีอาการของหืดกำเริบต้องรับไว้เป็นผู้ป่วยใน และมีจำนวนวันนอนโรงพยาบาลไม่ต่ำกว่า 2-3 วัน4และเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้เด็กวัยเรียนนั้นมีการขาดเรียน เรียนไม่ทันเพื่อน ส่งผลต่อการเรียนและคุณภาพชีวิตในโรงเรียน