การสลายตัวของเมวินฟอสในผักกวางตุ้ง ผักคะน้า ผักบุ้ง และผักกาดหอม หลังการฉีดพ่นในอัตราตามคำแนะนำและอัตราสองเท่าของคำแนะนำบนฉลาก / ลักขณา อมรสิน

การสลายตัวของเมวินฟอสในผักกวางตุ้ง ผักคะน้า ผักบุ้งจีน และผักกาดหอม ได้ดำเนินการทดลองระหว่างเดือนพฤศจิกายน 2539-เดือนมกราคม 2540 ฉีดพ่นเมวินฟอสตามคำแนะนำบนฉลากคือ 30มิลลิลิตร/น้ำ 20ลิตร และในอัตราสองเท่าของคำแนะนำบนฉลากคือ 60มิลลิลิตร/น้ำ 20ลิตร ตั้งแต่ผักอายุ 15วันมีกลุ่มควบคุมคือไม่ฉีดพ่นเมวินฟอส ตรวจวิเคราะห์สารซึ่งสกัดจากตัวอย่างผักตามวิธีของ Greve วันที่ 0, 1, 3, 5 และ 7วัน หลังจากการฉีดพ่นครั้งสุดท้าย (ผักอายุ 51วัน) ผลการวิเคราะห์พบว่าผักในกลุ่มควบคุมตรวจพบเมวินฟอส (มีต่อ)

แต่อยู่ในระดับต่ำและสลายตัวจนตรวจไม่พบตั้งแต่วันที่ 3 กลุ่มผักที่ฉีดพ่นเมวินฟอสในอัตราตามคำแนะนำพบมีปริมาณการตกค้างของเมวินฟอสเมื่อวันที่ 0 เกินค่าปลอดภัยทุกตัวอย่างโดยที่ผักคะน้ายังคงมีปริมาณการตกค้างเกินค่าปลอดภัยถึงวันที่ 1 กลุ่มผักที่ฉีดพ่นในอัตราสองเท่าของคำแนะนำพบว่า ผักทุกชนิดมีปริมาณการตกค้างของเมวินฟอสเกินค่าปลอดภัยถึงวันที่1 ทั้งนี้เมวินฟอสในผักกาดหอมและผักบุ้งจีนทั้งในกลุ่มที่ฉีดพ่นในอัตราคำแนะนำและในอัตราสองเท่าของคำแนะนำตรวจไม่พบเมวินฟอสเมื่อวันที่5 ในขณะที่ผักกวางตุ้งและผักคะน้ายังคงตรวจพบเมวินฟอสถึงวันที่7