000			04112nab a2200265 4500
001			vtls000000183
003			VRT
005			20231003150132.0
008			120521 1999 th br 0 0tha d
012			_aJournal
035			_a0000-18460
039		9	_a201312191115 _bVLOAD _c201207042109 _dVLOAD _y201205211705 _zVLOAD
040			_aPBRU
090			_aINDEX
100	0		_aพวงรัตน์ ขจิตวิชยานุกูล. _9758
245	1	0	_aระวังสารพิษในอาหาร / _cพวงรัตน์ ขจิตวิชยานุกูล
520			_aหลังจากที่ข่าวของ ไดออกซิน (Dioxin) ที่แพร่ระบาดเป็นที่ฮือฮาไปทั่วโลก ข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับไดออกซินมีมาให้ผู้บริโภคได้รับรู้กันถ้วนหน้า อันที่จริงแล้วสารพิษที่ปะปนอยู่ในอาหารไม่ได้มีเพียง ไดออกซินเท่านั้น ยังมีดินประสิว หรือ กรดไนตริก บอแรกซ์ กรดซิดริค เป็นต้น อันตรายของสารพิษ เมื่อเข้าสู่ร่างกายแบ่งได้เป็น 2 ลักษณะ คือ พิษเฉียบพลัน และพิษสะสม ผู้บริโภคจึงควรระวังสารพิษจากอาหารเหล่านี้ ไม่ว่าจะเป็น อาหารปิ้ง ย่าง ที่มีสารของไดออกซินและฟูแรนส์ ที่เป็นต้นกำเนิดของการเกิดมะเร็ง น้ำมะนาวมีกรดซิคริค จะทำลายระบบทางเดินอาหาร (มีต่อ)
520			_aอาหารทะเล มีสารพิษของโรงงานอุตสาหกรรมลงไปปนเปื้อน อาหารตากแห้งมีสารไนเตรท, ไนโตรท์ (ดินประสิว) ผลไม้แช่อิ่ม มีสารบอแรกซ์ โลหะหนัก หากมีสะสมอยู่ในร่างกายในปริมาณมาก จะทำให้ไตผิดปกติ และเกิดไตพิการได้ สารกันบูด ทำให้เกิดอันตรายต่อสุขภาพได้ การป้องกันสารพิษจากอาหารนั้น ทำได้หลายวิธี โดยเฉพาะการหลีกเลี่ยงรับประทานอาหารที่มีความเสี่ยงต่อสารพิษให้น้อยที่สุด เพื่อให้การสะสมสารพิษในร่างกายอยู่ในปริมาณน้อย หรืออาหารบางประเภท เช่น อาหารทะเล ควรมีการหมุนเวียนรับประทานอาหารอื่นโดยไม่ให้ซ้ำประเภท เพื่อให้โอกาสในการรับสารพิษน้อยลง
650		4	_aSCI-TECH. _9345
650		4	_aสารพิษ. _9594
650		4	_aอาหารกับสารเคมี. _9760
650		4	_aอาหาร _xวัตถุเจือปนในอาหาร. _9761
773	0		_tวิศวกรรมสิ่งแวดล้อมไทย _gปีที่ 13 ฉบับที่ 3 (กันยายน-ตุลาคม 2542) หน้า 35-37 _x0859-4716
942			_cSERIALS
999			_c183 _d183