000 03172nab a22001817a 4500
008 220121b2021 m|||| |||| 00| 0 tha d
012 _aJournal
040 _aPBRU
090 _aINDEX
100 0 _aปิยรัษฎ์ ปริญญาพงษ์ เจริญทรัพย์
_931464
245 1 0 _aสบู่แดง
_cปิยรัษฎ์ ปริญญาพงษ์ เจริญทรัพย์
520 _aสบู่แดงเป็นไม้พุ่มแตกกิ่งก้านจากโคนต้น ลำต้นและกิ่งมีขนสีทองปกคลุมหนาแน่น ทุกส่วนของต้นมียางขาว ใบเดี่ยวเรียงสลับรูปฝ่ามือ ขอบใบเว้าลึก 3-5 แฉก ใบอ่อนสีแดงอมม่วง เมื่อแก่เปลี่ยนเป็นสีเขียวอมแดง ก้านใบสีแดง ช่อดอกเชิงลดหลั่นออกที่ปลายกิ่ง ดอกย่อยสีแดงเข้ม ดอกตัวผู้และดอกตัวเมียอยู่บนต้นเดียวกัน กลีบเลี้ยง 5 กลีบ แต่ละช่อย่อยมีดอกตัวเมีย 1 ดอก ที่เหลือเป็นดอกตัวผู้ ผลค่อนข้างกลม มี 3 พู เมื่อแก่แตกได้ มี 3 เมล็ด ขยายพันธุ์ด้วยการเพาะเมล็ดหรือปักชำ เมล็ดสบู่แดงมีโปรตีนเป็นพิษ คือ เซอร์ซิน และน้ำมันจากเมล็ดมีฤทธิ์เป็นยาถ่าย หากรับประทานเข้าไป จะมีผลต่อระบบทางเดินอาหาร ทำให้คลื่นไส้อาเจียน ท้องเดิน ปวดท้อง อ่อนเพลีย จุกเสียด กระหายน้ำ ปวดศีรษะ อาจถ่ายเป็นเลือด ความดันเลือดต่ำ อัมพาต ผิวหนังแดง ชัก ม่านตาขยาย และสั่น น้ำยางมีฤทธิ์ระคายเคืองต่อผิวหนัง ทำให้คัน ปวดแสบปวดร้อน อักเสบบวม พองเป็นตุ่มน้ำใส หากถูกตา จะทำให้ตาอักเสบ อาจทำให้ตาบอดชั่วคราวหรือถาวร
650 4 _aสมุนไพร
_9866
655 4 _aสบู่แดง
_938670
773 0 _gปีที่ 43 ฉบับที่ 508 (สิงหาคม 2564) หน้า 56-58
_tหมอชาวบ้าน0125-2250
910 _a20220121
942 _cSERIALS
999 _c22519
_d22519