000			04568nab a2200253 4500
001			vtls000000439
003			VRT
005			20231003150245.0
008			120521 1999 th qr 0 0tha d
012			_aJournal
035			_a0000-44060
039		9	_a201312191120 _bVLOAD _c201207042114 _dVLOAD _y201205211707 _zVLOAD
040			_aPBRU
090			_aINDEX
100	0		_aสมปอง เตชะโต. _9416
245	1	0	_aการชักนำการกลายพันธุ์มังคุด : การตอบสนองของชิ้นส่วนพืชต่อสิ่งก่อกลายพันธุ์ / _cสมปอง เตชะโต, วิทยา พรหมมี
520			_aตัดแยกใบอ่อนสีม่วงแดงของมังคุดที่เลี้ยงในอาหารสองชิ้น และรวบรวมโนดูลาแคลลัสที่ชักนำในอาหารสูตรชักนำแคลลัสมาจุ่มแช่สารเคมีก่อกลายพันธุ์เอทธีลมีเทนซัล โฟเนต และฉายรังสีแกมมาความเข้มต่างๆ นำใบและแคลลัสที่ผ่านการให้สิ่งก่อกลายพันธุ์ทั้งสองชนิดมาตรวจสอบการสร้างแคลลัสจากใบ และการรอดชีวิตของแคลลัสในแต่ละสัปดาห์ เพื่อตรวจสอบรูปแบบความสามารถในการสร้างแคลลัสจากใบ เปรียบเทียบกับรูปแบบการรอดชีวิตของแคลลัสในแต่ละความเข้มของสิ่งก่อกลายพันธุ์ทั้งสองชนิด จากการศึกษาพบว่าการใช้ EMS ความเข้มข้นสูงขึ้นให้อัตราการรอดชีวิตของแคลลัสลดลง ความเข้มข้นที่ยับยั้งการพัฒนาได้อย่างน้อย 50% ของชุดเปรียบเทียบ คือ ความเข้มข้น 0.50% (มีต่อ)
520			_aสำหรับการสร้างแคลลัส พบว่าเป็นไปทำนองเดียวกัน แต่ความเข้มข้นที่ยับยั้งการสร้างแคลลัสได้ 50% คือ 0.50-0.75% ในกรณีของการฉายรังสีแกมมาความเข้มต่างๆ พบว่ารังสีความเข้ม 20 และ 40 เกรย์ ทำให้การรอดชีวิตของแคลลัส 84.2 และ 80.8% แตกต่างจากชุดเปรียบเทียบ ซึ่งให้การรอดชีวิต 100% อย่างไรก็ตามการรอดชีวิตของแคลลัสหลังจากฉายรังสีไม่มีความรุนแรงในขณะที่การสร้างแคลลัสจากใบมีความรุนแรงมาก โดยเฉพาะรังสีความเข้ม 20 และ 40 เกรย์ ไม่สามารถชักนำแคลลัสจากใบที่ฉายรังสีได้เลย ในขณะที่ใบที่ได้รับรังสี 5 และ 10 เกรย์ สร้างแคลลัสได้ 50% และ 10% ตามลำดับ ความเข้มรังสีที่ยับยั้งการสร้างแคลลัสจากใบได้ 50% คือ 10 เกรย์
650		4	_aSCI-TECH. _9345
650		4	_aมังคุด _xวิจัย. _91139
700	0		_aวิทยา พรหมมี. _9420
773	0		_tสงขลานครินทร์ ฉบับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี _gปีที่ 21 ฉบับที่ 1 (มกราคม - มีนาคม 2542) หน้า 25 - 31 _x0125-3395
942			_cSERIALS
999			_c439 _d439