000			05114nab a2200253 4500
001			vtls000000744
003			VRT
005			20231003150406.0
008			120521 1999 th br 0 0tha d
012			_aJournal
035			_a0000-74560
039		9	_a201312191124 _bVLOAD _c201207042119 _dVLOAD _y201205211709 _zVLOAD
040			_aPBRU
090			_aINDEX
100	0		_aเกื้อเมธา ฤกษ์พรพิพัฒน์. _9798
245	1	0	_aฟื้นภูมิปัญญาไทยใส่ใจศึกษาสมุนไพรไล่แมลง / _cเกื้อเมธา ฤกษ์พรพิพัฒน์
520			_aแมลงไม่เพียงแต่เป็นพาหะนำโรคและสร้างความเสียหายแก่ข้าวของเครื่องใช้ในบ้านเท่านั้น แต่ยังเป็นตัวการสำคัญที่ทำอันตรายต่อศิลปโบราณวัตถุประเภทอินทรียสารด้วย แม้ว่าการควบคุมแมลงเหล่านี้ก็มีด้วยกันหลายวิธีเช่น การดักจับ การใช้ความเย็นหรือลดอุณหภูมิและการฉายรังสี แต่วิธีการที่เสียค่าใช้จ่ายน้อย สะดวก และดูเหมือนมีประสิทธิภาพในการกำจัดแมลงมากที่สุดคือ ใช้สารเคมีสังเคราะห์ฉีดพ่น แต่มีข้อเสียคือ หลังจากการใช้ยาฆ่าแมลงพวกนี้ไปสักพัก แมลงจะเริ่มดื้อยา (มีต่อ)
520			_aทำให้ต้องใช้สารเคมีในปริมาณที่เพิ่มสูงขึ้น นอกจากนี้ยังมีสารพิษตกค้างในสิ่งแวดล้อมสูง จึงก่อให้เกิดอันตรายต่อผู้ใช้และผู้ที่มาเที่ยวชมพิพิธภัณฑ์ ด้วยเหตุนี้ ดร.วิชัย หวังเจริญตระกูล นักวิทยาศาสตร์ในส่วนวิทยาศาสตร์เพื่อการอนุรักษ์ สำนักโบราณคดีและพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ กรมศิลปากร จึงทำการศึกษาวิจัยว่า มีสมุนไพรไทยตัวไหนบ้างที่สามารถนำมาใช้ไล่และฆ่าแมลงแทนสารเคมีสังเคราะห์ได้ โดยในเบื้องต้นเน้นศึกษาสมุนไพรที่จะนำมาใช้ควบคุมแมลงสามหางและแมลงสาบก่อน (มีต่อ)
520			_aเพราะเป็นตัวก่อกวนสำคัญในพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ จากการวิจัยปรากฎว่ามีสมุนไพร 4ชนิดคือ ไพล กะทือ กะเพรา และดีปลี ที่สกัดเป็นน้ำมันหอมระเหยแล้วมีประสิทธิภาพในการควบคุมแมลงได้ดี โดยเหง้าของไพลมีประสิทธิภาพสูงในการไล่และฆ่าแมลงสามหาง ส่วนน้ำมันหอมระเหยจากเหง้าของกะทือและน้ำมันหอมระเหยจากต้นและใบกะเพราแสดงคุณสมบัติไล่แมลงสาบได้ดีถึงร้อยละ 90-100 ภายในเวลา 24ชม. ดังนั้นจึงน่าที่จะนำมาไล่แมลงสาบต่อไป ส่วนสารสกัดด้วยเฮกเซนจากเหง้าของไพลและดีปลีมีคุณสมบัติในการฆ่าแมลงสาบ จึงเหมาะที่จะนำมาผสมกับอาหารวางเป็นเหยื่อ
650		4	_aSCI-TECH. _9345
650		4	_aสมุนไพร. _9866
773	0		_tโลกสีเขียว _gปีที่ 8 ฉบับที่ 5 (พฤศจิกายน-ธันวาคม 2542) หน้า 9 - 11 _x0858-4761
942			_cSERIALS
999			_c744 _d744